W tym artykule przybliżam drugą część rozmowy [pierwsza część jest tu -> Masaż Shiatsu] z Martą Czepukojć - praktyczką pracy z ciałem, na temat terapii Shiatsu, doświadczeń z pacjentami oraz miejsca, w którym praca z ciałem spotyka się z psychoterapią. Jeśli zastanawiasz się, czym jest terapia shiatsu, jakie przynosi efekty, kiedy może nie zadziałać i jak wygląda współpraca terapeutyczna - znajdziesz tu praktyczne przykłady, autentyczne obserwacje i wskazówki, jak bezpiecznie eksplorować tę metodę.
Spis treści
- Wprowadzenie - czym jest terapia shiatsu?
- Dwa przypadki z praktyki: przykład „niepowodzenia” i przykład efektu zaskakująco pozytywnego
- Różnice między pracą z ciałem a psychoterapią
- Trauma w ciele - model EMLI (Event, Meaning, Landscape, Incapability)
- Jak wygląda sesja terapii shiatsu — czego możesz się spodziewać?
- Kiedy terapia shiatsu może być szczególnie pomocna?
- Ograniczenia, etyka i znaczenie gotowości klienta
- Gdzie szukać praktyków i jak wybrać terapeutę shiatsu?
- Badania naukowe, superwizja i przyszłość badań nad terapią shiatsu
- FAQ - najczęściej zadawane pytania o terapię shiatsu
- Kontakt i dalsze kroki
Wprowadzenie — czym jest terapia shiatsu?
Terapia Shiatsu to metoda pracy z ciałem wywodząca się z japońskich tradycji manualnych, która łączy nacisk palców, oddech, świadomość energetyczną i uważność w kontakcie z ciałem klienta. W praktyce, terapia Shiatsu może przypominać masaż, lecz ma głębszy wymiar - dotyka systemu nerwowego, autogennej regulacji, a często również wzorców emocjonalnych zapisanych w ciele. W rozmowie, na której opieram ten tekst, Marta podkreślała, że jej praca łączy elementy bodyworku i terapii - w zależności od potrzeb osoby, która przychodzi do gabinetu.
Terapia Shiatsu stosowana jest zarówno w celu redukcji napięcia i stresu, jak i w pracy z traumą zapisaną w ciele. Warto podkreślić, że choć działa poprzez ciało, często przynosi zmiany w sferze psychicznej i relacyjnej - dlatego wiele osób korzysta z niej równolegle z psychoterapią.
Dwa przypadki z praktyki: przykład "niepowodzenia" i przykład efektu zaskakująco pozytywnego
Poprosiłem Martę o podaniu jakieś przykłady niepowodzenia tej terapii. Opisała więc dwa skrajne przypadki z własnej praktyki. Pierwszy to sytuacja, w której terapia Shiatsu przyniosła ograniczone rezultaty i współpraca się nie rozwinęła. Drugi - gdzie efekty były szybkie i głębokie, wręcz zaskakujące. Oba przypadki uczą nas o granicach metody, roli gotowości klienta oraz o tym, że żadna metoda nie jest panaceum. Więcej informacji o tym w nagraniu naszej rozmowy.
Przypadek 1: sesje przyniosły ulgę, ale temat relacji pozostał zamknięty
Pewna osoba przyszła głównie po redukcję napięcia - pracowała wiele godzin przy komputerze i oczekiwała wyraźnego rozluźnienia. Sesje rzeczywiście obniżały poziom napięcia i pojawiał się relaks; jednak w trakcie współpracy wychodził głębszy problem: trudność w wchodzeniu w bliskie relacje. Terapeutka, delikatnie oferując informacje zwrotne i sugerując eksplorację relacji z rodzicami odnalazła opór.
Osoba nie przyjęła tej informacji - nie była gotowa ani chętna na dalszą pracę w tym kierunku. W rezultacie sesje się zakończyły. To nie było jednoznaczne "niepowodzenie" terapii Shiatsu - sesje dały ulgę i mogły być pomocne w krótkim terminie, ale głębsze zmiany relacyjne, które wymagałyby pracy nad wzorcami z dzieciństwa i nad relacją z matką czy ojcem, nie nastąpiły. Terapeutka przyznała, że może się mylić w interpretacji, ale w superwizji potwierdziła hipotezę, że ta osoba miała jeszcze do przepracowania etap rozwojowy.
Wnioski z tego przypadku: terapia Shiatsu może być skutecznym narzędziem do regulacji układu nerwowego i rozluźnienia, ale jeżeli problem ma silne podłoże relacyjne lub rozwojowe, sam bodywork może nie wystarczyć bez gotowości klienta czy dodatkowej psychoterapii.
Przypadek 2: szybka, głęboka zmiana — co ją umożliwiło?
Drugi przypadek to historia, która uświadomiła praktyczce, że zmiany niezwykle szybkie są możliwe. Sama terapeutka opisała moment, kiedy zaczynała wątpić, czy rzeczywiście można osiągać głębokie transformacje w krótkim czasie - miała wątpliwości, bo sama pracowała psychoterapeutycznie nad pewnymi tematami przez pół roku. Jednak dzięki mentoringowi z mistrzem z Japonii i wieloletniemu doświadczeniu, zobaczyła, że niektóre osoby w relacji terapeutycznej potrafią w stosunkowo krótkim czasie zmienić ograniczające przekonania, uwolnić emocje i "odbudować" siebie.
Kluczowe elementy sukcesu: zaufanie pacjenta, regularność sesji, gotowość do transformacji, a także relacyjna praca terapeutyczna - to, że klient wykonał ogromną część pracy, podtrzymywany przez kompetencje i bezpieczną przestrzeń stworzoną przez terapeutkę. Marta podkreśliła, że część sukcesu zawsze leży po stronie osoby, która przychodzi ... to jej odwaga, konsekwencja i zaangażowanie.
Różnice między pracą z ciałem a psychoterapią
W rozmowie pojawiło się ważne rozróżnienie: praca z ciałem (bodywork, masaż, terapia shiatsu) działa często bezpośrednio na system nerwowy i na „zapisy” traumy w ciele. Zmiany mogą zachodzić poprzez dotyk, oddech, ruch i uważność na odczucia. Psychoterapia z kolei często pracuje przez narrację, interpretację, przepracowywanie znaczeń i schematów umysłowych.
Obie metody są komplementarne. W praktyce wiele osób równolegle korzysta z psychoterapii i pracy z ciałem - psychoterapia pomaga uporządkować myśli, historie i znaczenia, a praca z ciałem pomaga uwolnić ładunki emocjonalne z somatycznych struktur. Marta w rozmowie zauważyła, że około połowa jej pacjentów pracujących z traumą korzysta jednocześnie z psychoterapii. Ja też potwierdziłem, że u mnie też jest podobnie, ponieważ większość osób które przychodzi na masaż tantryczny była lub jest na psychoterapii.
Warto pamiętać, że terapia Shiatsu nie wymusza interpretacji, lecz obywa się w przestrzeni zgody i delikatnej informacji zwrotnej, czyli terapeuta pyta, czy osoba chce usłyszeć, co widzi lub czuje. To etyczne podejście minimalizuje ryzyko narzucenia interpretacji i respektuje autonomię klienta.
Trauma w ciele - model EMLI (Event, Meaning, Landscape, Inescapability)
W rozmowie przywołałem model, który pomaga rozpoznać, czy dane doświadczenie mogło mieć charakter traumatyczny. To tzw. akronim EMLI (Event, Meaning, Landscape, Inescapability) — w skrócie:
- Event (wydarzenie) - musiało pojawić się konkretne wydarzenie, np. wypadek, przemoc, zaniedbanie, które zainicjowało reakcję organizmu.
- Meaning (znaczenie) - wydarzenie nabiera znaczenia dla danej osoby (np. "byłem w niebezpieczeństwie", "mógłbym umrzeć"), co wpływa na emocjonalną interpretację doświadczenia.
- Landscape (krajobraz doświadczeń z przeszłości) - wcześniejsze doświadczenia i zasoby, które dana osoba ma w tle; osoby z obciążeniem z przeszłości są bardziej wrażliwe na nowe traumatyzujące zdarzenia.
- Inescapability (poczucie braku możliwości wyjścia z sytuacji) - element, który często decyduje o traumie: poczucie, że nie ma wyjścia, że sytuacja przerasta możliwości ucieczki lub obrony.
Ten model jest praktyczny - pomaga zrozumieć, że trauma to nie tylko "co się stało", ale też jak organizm i umysł zinterpretowały i doświadczyły tego wydarzenia. Terapia Shiatsu, poprzez regulację układu nerwowego, może pomóc zmniejszyć somatyczne objawy i umożliwić bezpieczniejsze przejście przez wspomnienia czy odczucia związane z wydarzeniem.
Jak wygląda sesja tej praktyki - czego możesz się spodziewać?
Opis sesji różni się między praktykami, ale ogólna struktura, którą przywoływała Marta, wygląda mniej więcej tak:
- Krótkie wprowadzenie i rozmowa przed sesją: kilka pytań o aktualny stan, historię, oczekiwania. To czas na uzgodnienie granic i zgody.
- Praca na ciele: terapeuta korzysta z nacisku palców, dłoni, elementów rozciągania, pracy z oddechem i uważnością. Sesje mogą odbywać się na macie lub na stole do masażu.
- Krótkie omówienie po sesji: feedback, refleksje, wskazówki do dalszej pracy (np. oddech, ruch, techniki samoregulacji).
- Rekomendacja częstotliwości spotkań: zależnie od problemu, celów i gotowości klienta.
Uważność, poszanowanie granic i zgoda klienta to fundamenty etycznej terapii Shiatsu.
Kiedy Shiatsu może być szczególnie pomocny?
Terapia Shiatsu sprawdza się w wielu sytuacjach. Oto przykłady, kiedy warto ją rozważyć:
- Redukcja przewlekłego napięcia mięśniowego i stresu
- Objawy związane z traumą zapisane w ciele: napięcie, zablokowania, reakcje zamrożenia
- Wsparcie regulacji układu nerwowego (bezsenność, drażliwość, nadmierne pobudzenie)
- Praca nad odczuwaniem ciała i ucieleśnieniem (embodiment)
- Komplementarne wsparcie dla osób w psychoterapii, które chcą "dotknąć" emocji w ciele
W rozmowie zwrócono uwagę, że wiele osób, które trafiają na Shiatsu, to osoby po doświadczeniach nadużyć, przemocy lub z problemami relacyjnymi. Często są to osoby, które już korzystają z psychoterapii i szukają uzupełnienia w pracy z ciałem.
Ograniczenia, etyka i znaczenie gotowości klienta
Praca z traumą wymaga szczególnej ostrożności. Terapeutka w rozmowie kilkukrotnie podkreśliła, że nie narzuca interpretacji, uzgadnia informacje zwrotne i pracuje etycznie, zgodnie z zasadami ochrony danych i prawem. Istotne kwestie to:
- Gotowość klienta do eksploracji trudnych tematów - brak gotowości może sprawić, że praca zakończy się po uzyskaniu jedynie doraźnej ulgi.
- Potrzeba współpracy z psychoterapeutą - czasem praca nad relacjami czy wzorcami rozwojowymi wymaga psychoterapii i pracy werbalnej.
- Odpowiednia superwizja terapeuty - terapeuta powinien być w superwizji i stale podnosić kompetencje.
- Bezpieczeństwo i szacunek granic - każda informacja zwrotna powinna być proponowana i uzgodniona.
Warto też zaznaczyć, że zdarza się, że osoba nie wraca na kolejne spotkania - czasem z powodu oporu, czasem z potrzeby pracy z kimś innym. To naturalne i należy to szanować. Terapeuta może jedynie zaoferować przestrzeń i narzędzia.
Gdzie szukać praktyków i jak wybrać terapeutę shiatsu?
Jeżeli rozważasz rozpoczęcie terapii shiatsu, warto zwrócić uwagę na kilka kryteriów:
- Wykształcenie i certyfikaty: sprawdź, czy terapeuta ma formalne szkolenie Shiatsu oraz ewentualne certyfikaty dodatkowych technik (np. praca z traumą).
- Doświadczenie z pracą z traumą: jeśli potrzebujesz pracy z traumą, upewnij się, że terapeuta ma kompetencje w pracy traumakonceptualnej i jest w superwizji.
- Etyka i transparentność: czy terapeuta wyjaśnia zasady, politykę prywatności, sposób pracy i granice?
- Rekomendacje i opinie: warto sprawdzić opinie innych klientów, ale pamiętaj o zachowaniu krytycznego dystansu.
- Kompatybilność relacyjna: ważne jest, abyś czuł/czuła rezonans z osobą terapeuty. Jeśli nie, możesz poszukać kogoś innego.
W rozmowie Marta podała też konkretne miejsca: jej gabinet znajduje się w Gdyni Orłowie, działa pod nazwą na Instagramie @shiatsu_wellbeing, prowadzi szkolenia online i współpracuje z uczelniami. W Polsce działają też stowarzyszenia zrzeszające praktyków Shiatsu, gdzie można znaleźć rekomendowanych specjalistów.
Badania naukowe, superwizja i przyszłość badań nad terapią Shiatsu
W dyskusji poruszono też temat badań naukowych. Terapia Shiatsu, jak wiele metod pracy z ciałem, stoi przed wyzwaniem udowodnienia skuteczności w badaniach opartych na standardach naukowych. W rozmowie wspomniałem o fazach badań NIH i o modelach badawczych, które najpierw mogą się skupiać na percepcji uczestników (posty), a następnie na badaniach przed-po interwencją (pre-post) w ramach doktoratów i projektów pilotażowych.
Marta wyraziła chęć uczestnictwa w badaniach i podkreśliła, że pierwsze pilotażowe prace są możliwe do przeprowadzenia - wystarczy rozpocząć od badań pilotażowych, które statystycznie pokażą, czy efekt jest istotny. To ważny krok, bo wiele technik, choć skutecznych klinicznie, nie ma jeszcze rozległych dowodów empirycznych.
FAQ — najczęściej zadawane pytania o terapię shiatsu
Terapia Shiatsu może być bezpieczna i bardzo pomocna, o ile prowadzący ma doświadczenie w pracy z traumą, stosuje zasadę zgody i nie narzuca interpretacji. Kluczowe jest stopniowe podejście, uważność na sygnały ciała i współpraca z psychoterapeutą, jeśli to konieczne.
Częstotliwość zależy od celu. Dla regulacji napięcia i relaksu często wystarczy seria kilku sesji raz w tygodniu lub co dwa tygodnie. W pracy z traumą zalecana jest większa regularność i współpraca z psychoterapią; terapeuta indywidualnie ustala plan.
Nie zawsze. Terapia Shiatsu i psychoterapia są komplementarne. Niektóre osoby doświadczają głębokich zmian tylko dzięki pracy z ciałem, inne potrzebują pracy werbalnej i interpretacji. Najczęściej najlepsze rezultaty daje połączenie obu podejść.
Często przynosi ulgę już po pierwszej sesji (relaks, zmniejszenie napięcia), ale głębokie zmiany w schematach emocjonalnych i relacyjnych zwykle wymagają regularnej pracy i czasu. Są też przypadki szybkich transformacji — zależy to od osoby, gotowości i dynamiki terapeutycznej relacji.
Szukaj certyfikowanych specjalistów, sprawdzaj rekomendacje, pytaj o doświadczenie w pracy z traumą i superwizję. Upewnij się, że terapeuta działa etycznie i umie wyjaśnić, na czym polega jego praca. Warto też sprawdzić, czy rezonuje z Twoją osobowością i wartościami.
Po sesji mogą pojawić się emocje, łzy lub chwilowy wzrost wrażliwości - to często oznaka uwalniania ładunku emocjonalnego. Terapeuta powinien przygotować klienta na taką możliwość i zaproponować wsparcie lub narzędzia do samoregulacji. W przypadku poważniejszych reakcji zawsze warto skonsultować się z psychoterapeutą.
Shiatsu to wartościowa metoda pracy z ciałem, która może oferować zarówno doraźną ulgę w napięciu, jak i głębsze transformacje - szczególnie gdy klient jest gotowy na zmianę, a terapeuta działa etycznie i w superwizji. Z rozmowy wynika jasno: żadna technika nie jest cudowną pigułką, ale w relacji z zaangażowaną osobą, w połączeniu z regularnością i wsparciem, terapia Shiatsu może przywrócić lekkość, poczucie domu w ciele i większą zdolność do intymności.
Jeżeli chcesz dowiedzieć się więcej o praktyce opisanej w rozmowie: praktyczka działa w Trójmieście, w Gdyni Orłowie, oraz na Instagramie: @shiatsu_wellbeing. Prowadzi też szkolenia online i współpracuje z instytucjami edukacyjnymi. Jeżeli masz rezonans z tym, co przeczytałeś/przeczytałaś — zrób krok w stronę kontaktu. Zaufanie i ciekawość to najlepszy zaczyn.
Uwaga autora: ten artykuł powstał w oparciu o rozmowę z praktyczką pracy z ciałem. Wszystkie przykłady są zanonimizowane, a opisy mają charakter edukacyjny i informacyjny - nie zastępują profesjonalnej diagnozy medycznej czy psychologicznej.
Zostaw komentarz